ANIL ŞARKOĞLU

Dostum Sergey’in teklifi üzerine geçtiğimiz hafta sonu bir günlüğüne Ala Archa’ya gittim. Cuma akşamı ben, Sergey, Nastya ve diğer Nastya ile beraber yola çıkıp gün batmadan Ala Archa Milli Parkı’na vardık.Çantayı sırtlanıp yola çıktıktan 2 saat 20 dakika sonra Ratsek dağ evine ulaşmıştık. Bir şeyler yiyip içtikten sonra yeni üyesi olduğum Politekh dağcılık kulübü olarak ertesi gün ne yapacağımızı konuştuk. Kişi sayısının fazla olması sebebiyle küçük ekiplere bölündük ve biz üç kişi; ben ve Nastya (instructor) yani toplamda beş kişi Peak Ratseka (4150m) zirvesine teknik açıdan çok zor olmayan üç ip boyu uzunluğundaki güneydoğu sırt rotasından tırmanmaya karar verdik.

Çürük kaya yapısına sahip sırttaki bu tırmanış, zor ve uzun olmasa da oldukça dikkatli olmayı gerektiriyor (taş düşme riski çok fazla). Rotada ara emniyet noktaları var (sikke vb.) ve bütün istasyon noktaları sağlam babalardan oluşuyor, hepsinde istasyon ipi de mevcut. Dolayısıyla neredeyse hiçbir geleneksel tırmanış ekipmanı taşımadan tırmanılabilecek bir rota. İniş ise zirvenin hemen güney yüzünden iki tam ip boyu (50m) inişle gerçekleşiyor. Özellikle son ip inişi 45 metre kadar 90 derece dik yüzeyden inilerek yapılıyor. Dolayısıyla çift ip taşımak gerekiyor!

Tırmanışı tamamlayıp rotadan indikten sonra Ak-Sai dağ evine döndüm ve hızlıca eşyalarımı hazırlamaya başladım. Sergey’in kız arkadaşı Nastya, ben ve diğer Nastya aynı gün Bişkek’e döndük. Böylelikle evden eve 24 saat süren bir Ala Archa faaliyeti yapmış oldum. Şehirden dağa olan mesafeyi düşününce bu çok olası, oldukça da keyifli diyebilirim! Ya da hayatını İstanbul’da geçirmiş biri olarak belki de bana öyle geliyordur. Şehir hayatını yaşarken dağlara bu kadar yakın olmak bir dağcı için mükemmel. 🙂